میدونم تا حالا این شعر رو زیاد شنیدی که می گن " با خدا باش پادشاهی کن، بی خدا باش هر چه خواهی کن" تا حالا شده واقعا به این بیت شعر عمیقا فکر کنی. تفسیر تو از این بیت شعر چیه!؟
نکنه فکر کنی اونایی که تو ناز و نعمت و بهترین امکانات زندگی می کنن با خدا بودن، در حالی که شاید هیچ وقت سر سجاده نیایش با خدای خودشون راز و نیاز نکردن و حتی نمی دونن قبله از کدوم طرفه. بر عکس یه نفر به ظاهر هیچی نداره اما همیشه احساس خوشبختی می کنه می دونی چرا؟ بهت میگم چون اون همه چی رو از خدا می خواد از خود خدا.
چشماش رو به دستای دیگرون ندوخته، می دونه هر چی از اون بخواد بهش می ده. و اگه نده ایمان داره بهترین رفیق زندگیش صلاحش رو میخواد. برای انجام کارهای بزرگ و کوچیک به خودش توکل می کنه، مثلا می گه خدایا من می خوام ازدواج کنم نمی دونم طرف مقابلم آیا اونچه که به ظاهر می گه هست یا نه؟ اما تو خوب می دونی همه چی رو خودت درست کن.
اون آدم راه رفاقت با خدا رو بلده. اون می دونه از زندگی چی میخواد. بازی زندگی رو بلده. خوشبختی رو تو چیزای دیگه جست و جو می کنه نه اون چیزایی که به اصطلاح آرامش و رفاه گفته می شده. اگه از این آدم بپرسی تو زندگیت چی کم داری می دونی چی بهت جواب میده؟ میگه هیچی کم ندارم. ای بابا این چی میگه. ماشین آخرین سیستم که نداره، ویلا نداره، حتی یه خونه هم نداره، سفر خارج از کشورم که نرفته.
اون می گه من همه چی دارم. توی این زندگی به ظاهر ندار اون همه چی داره چون خدا رو داره.
رفیق، میدونی بهترین رفیق آدما کیه؟ فقط خداست.باهاش رفاقت کن. تو زندگیت هر چی میخوای از خودش بخواه، به خودش توکل کن. حرفامو باور نداری بذار یک حدیث برات بگم.
" هر بنده ای از بندگانم اگر به من اعتصام ورزد(چنگ زند) و از دیگران قطع امید نماید و من این مطلب را از نهاد دل او بدانم، اگر همه آسمان ها و زمین و تمام مخلوقات ساکن در آن ها برای او بخواهند دامی نهند من راه فراری برایش باز خواهم کرد."
حالا اینو گفتم ، بذار اینو هم بگم اگر عکس این قضیه عمل کنی یعنی به غیر خدا چشم بدوزی، خدا اسباب آسمان ها و زمین رو از دستت می گیره و زمین رو زیر پاهات خالی میکنه.
این طوری می شه که حتی تو ناز و نعمتم احساس خوشبختی نمی کنی چون یه جایی رو اشتباه اومدی تو فقط آدرس رو اشتباه رفتی. برگرد به همون جایی که بودی از خودش آدرسو بخواه نشونی دوست ، پیش خودشه.