مواد لازم: - خودتان (یک عدد) - کامپیوتر - اشتراک اینترنت رایگان یا کمهزینه - یک عدد وبلاگ و چند ایمیل - وقت و بیکاری به مقدار فراوان - فرهنگ پایین استفاده از رسانه به میزان کافی
ابتدا یک وبلاگ بسازید. چون شما فقط قصد مردمآزاری دارید پس یک ریال خرج نکنید و فقط از فضای رایگان استفاده کنید. هر طور شده تبلیغ بالای آن را بردارید. به شما تبریک میگوییم. شما اکنون یک رسانه در اختیار دارید که میتوانید توسط آن مردمآزاری کنید و کار رسانه نیز فقط همین است.
حال میپردازیم به روشهای آزار دیگران:
▪ پاچهگیر خوبی باشید. اگر روحیهی پاچهگیری نداشته باشید نمیتوانید به آزار دیگران بپردازید. اول لیستی از وبلاگهای پرمخاطب تهیه کنید و شروع کنید به حمله کردن و فحش دادن به آنها. میتوانید به صورت مجازی آنها را هم گاز بگیرید و احیاناً مشت و لقدی نثارشان کنید و به صورتشان پنجول بکشید. اینطور جلب توجه میکنید و همه میفهمند چقدر مهم هستید و یکشبه ره چند ساله را خواهید پیمود.
▪ در این موارد به هیچ عنوان از اسم واقعی خودتان استفاده نکنید چون شما خیلی مهم هستید و تمام دستگاههای امنیتی جهان دنبال شما هستند.
▪ تمام وبلاگنویسان دشمن شما هستند حتی اگر خلاف آن ثابت شود. این را یک اصل بدانید. بنابر این وبلاگ برای دوستی و ارتباط نیست بلکه برای ایجاد دشمنی و دیگرآزاری به کار میرود.
▪ به هر که و هر چه دلتان خواست در وبلاگتان فحش بدهید. آزادی بیان یعنی همین.
▪ تمام آنچه را در کوچه و خیابان آموختهاید مخصوصاً فحشهای جنسی را در وبلاگ خود استعمال کنید. وبلاگ را برای همین کارها ساختهاند.
▪ از کامنتهای دیگران غافل نشوید. هیچ وقت یک حرف مثبت در کامنت دیگران ننویسید و تا میتوانید چاک دهن را باز کرده و هر چه خواستید در کامنت دیگران بنویسید. مهم نیست که مطلب را خوانده باشید یا نه. استفاده و نام بردن از اعضا و جوارح جنسی خیلی برای روحیهتان مفید است. چون اعضای جنسیتان را برای این کارها ساختهاند و کامنت هم برای همین چیزهاست نه نظر دادن.
▪ آبکشصفت و سخنچین باشید. لیست خوب و بد بسازید. از آنها که بدتان میآید لیستی با عنوان وبلاگهای خائن و خودفروش بسازید و هر کس که چیزتان را مالید با عنوان دوستان و مبارزین و قهرمانان ملت نام ببرید. مهم نیست که صاحب وبلاگها را نشناسید مهم این است که شما فقط قصد مردمآزاری دارید و وظیفهی وبلاگ همین است.
▪ برای دیگران ویروس بفرستید بلکه چیزی سر کامپیوترشان درآید و عقدهی حسد شما کمی آرام بگیرد.
▪ چند وبلاگ دیگر با اسامی مستعار دیگر بسازید و در آنها به وبلاگ اصلیتان لینک بدهید و تا میتوانید با آن اسمها از خودتان تعریف و تمجید کنید.
▪ تا میتوانید در وبلاگتان به اقوام و مردمان مختلف بد و بیراه بگویید. مهم نیست چون شما با اسم مستعار مینویسید کسی به هویت پشتکوهی خودتان پی نخواهد برد.
▪ در وبلاگ دیگران به نام کسان دیگر کامنت بگذارید و در وبلاگ کسان دیگر به نام دیگران. بعد که خوب دعوایشان شد، وسط بپرید و با کدخدامنشی آنها را نصیحت کنید که اینقدر بد نباشند و مثل شما باشند.
▪ لینک دیگران را بگذارید و هر وقت عشقتان کشید آن را بردارید ولی اگر دیگران لینک شما را برداشتند تا میتوانید به آنها بد و بیراه بگویید.
▪ انواع و اقسام منوهای پاپآپ جهنده و خزنده و پرنده را در ورود و خروج وبلاگتان به کار ببرید و در متن آنها هم از درپیتیسم غافل نشوید.
▪ به هیچ اصول انسانی و اخلاق ارتباطی و هیچ نوع شرفی پایبند نباشید. سعی کنید تمام آنچه در خانوادهتان آموختهاید و تمام فرهنگتان را به این روشها نمایش بگذارید.
▪ هیچ وقت به این فکر نکنید که پشت هر وبلاگ یک انسان است و شاید با آزارهای شما ضرر مالی و جسمی و روحی ببیند اصلاً اینطور نیست و بیخیال وجدان بشوید. وبلاگ و این حرفها؟