مد
بچه که بودیم همش بهمون میگفتن: «چاقو... برو بچه دماغو!» و ما میخندیدیم بدون اینکه معنی واقعی این عبارت و رابطه چاقو با دماغ رو بطور دقیق متوجه باشیم! بعدها وقتی یکی از بچههای فامیل زد و جراح پلاستیک شد، تازه فهمیدیم دنیا دست کیه! تازه فهمیدیم که میشه به «دماغ» هم به عنوان یک منبع درآمد آبرومندانه نگاه کرد و نونِ شبِ زن و بچه رو از دماغ این و اون تهیه کرد!
این روزها هم که ماشالله مد شده هر خانمی برای اینکه دلبرتر و دلرباتر و تودل بروتر بشه (و در بعضی مواقع فقط برای اینکه جلو پاشو ببینه تا زمین نخوره!!) دماغ نازنین رو میفرسته زیر چاقوی تیز آقای جراح! البته جای شکرش باقیه که یک سری از خانومها بعد از عمل جراحی، خوشگلتر که میشن هیچ، یه سه چهار کیلو هم وزن کم میکنن!
حالا از دماغ که بگذریم، بعضیها از روی چشم و همچشمی میرن سینههاشون رو هم بزرگ میکنن!! البته همه میدونیم که خرج هرکدوم از این عملها خدا تومنه، اگر چه بعضیها راهشو بلدن و عملها رو دوتا یکی میکنن! مثلا خانومه با دماغ گنده میره پیش دکتر و با ارائه یکسری شعرهای انقلابی به دکتر میگه:
دکتر جون قربون دستت! بیزحمت از «اینجای ما» بکاه و بر «اونجای ما» بیفزا...!
دکترهای ایرانی هم که قربونشون برم کارشون رو خوب بلدن...! بعد از عمل هم... من نمیگم چی میشه! خودتون احتمالا میتونین حدس بزنین!:
- زن؟ خجالت بکش! یقه تو درست کن! دماغت معلومه!
- آقای دکتر، دیگه نمیتونم به بچهام شیر بدم. هرچی «فین» میکنم باز هم گشنه میمونه...!
حالا همه اینا به کنار، من نگران اون روزی هستم که این دماغهای پلاستیکی کمیاب میشه و باید تو ناصرخسرو و کوچه پشت شهرداری دنبالشون بگردی!:
- دماغ مایکل جکسونی تموم کردیم! ولی خواستی، دوتا از این دماغ الویسیها بهت میدم ببر نصف قیمت!
- شرمنده! فابریکشو نداریم، ولی اینا بازار مشترکیه! خیلی خوب زدن! دماغ خودم هم از همیناس! نیگا...!
- جون تو یه دماغ دارم آکِ آک! مال یه خانوم دکتر بوده! باهاش فقط Christian Dior بو میکرده! تَقه نخورده جونِ تو! خودش قسم میخورد که یه بارم حتی انگشت توش نکرده! حالا خدا شاهده قیمت خریدمو بهتون دادم! شما ببر، مشتری میشی!
تازه هنوز به اوج فاجعه نرسیدیم...! اوضاع وقتی بیخ پیدا میکنه که:
- آقای دکتر، من وضع مالیم خیلی خوب نیست. چهارتا دختر دم بخت دارم، میشه اضافههای «ختنه» پسرم رو بهم بدین که نگر دارم دو سه سال دیگه برای دماغ دخترم استفاده کنم...؟!